پاییزیه من

تهران همینطوری کلی شلوغ و پرترافیکه چه برسه به اینکه محرم و مدارس هم بهش اضافه بشه. حالا

دیگه هم شب ها شلوغه و هم صبح ها!

نمی دونم چرا اصلا حسش نیس صبح ها بیدار بشم و همه اش با چند دقیقه تاخیر میرسم.

از اول هفتــــه رفتم بخش تسهیلات و از اونجا که اصلا تجربه کار کردن تو تسهیلات رو نداشتم همه اش

انـتظار دارن مثــــــل ریال کار کنم. منم سردرنمیارم و گاهی ملال اور میشه. هر چند با مشتری سروکله

نمی زنیم و از این بابت راحت هستیم.

از ساختمون مرکزی هم که کلا خبری نشد و اگه تو این هفته زنگ نزنن احتمالا نخواستن.

فردا اخرین روز واریز مابه تفاوت پژو هست. تو این دو سه روز روزنامه و دیوار و... اگهی کردم که حواله اش

رو بفروشم که خبری نشد. 

امروز تصمیم نهایی ام رو میگیرم که یا انصراف بدم یا اینکه بیارمش بیرون بفروشمش.

میخوام پراید پسرداییم و بگیرم هم اینکه فعلا یه ماشین زیر پام باشه و نگهش دارم چون در اینده بهـــش

نیاز دارم.

پرسپولیس رفت نیمه نهایی و خدا کنه بتونه بره فینال. بازی دیروزش هم خیلی قشنگ بود و مساوی شد.

واسه اینکه یکی دوتا برگه رو به وکیل مون بدم مجبور شدم برم تهرانپارس.

با اینکه خودش یه سفره از غرب تهران بری شرقش ولی چون من زیاد شرق نمیرم خیلی اونجاها رو بلــــد

نیستم. چقدر فروشگاه های لوکس و ساندویچی ها بزرگی زدن.

ماشا... خیابونها هم که شب ها افتضاح. حالا خوبه با موتورم وگرنه مگه میشه اون سمت رفت.

بعد از مدتها این هفته رفتم فوتبال و کلی هم بدن درد گرفتم. کلا تازگی ها ورزش دشمن سلامتی شده!!

ولی دیگه سعی میکنم هفته ای 1 بار برم.

 زندگی ام هنوز ابستن حوادث بزرگ و متفاوتی هست.

در عین هیجانی که واسه ایندم دارم یکم استرس هم دارم! مثل همیشه صبر میکنم و یکی یکی به چیزایی

که تو ذهنم هست میرسم.

همیشه نسبت به اینده امید داشتم و دارم و این راه رو خیلی وقته دارم ادامه میدم.

تو روزگاری که اکثر خوانندها بیشتر سخیف می خونن هنوز داریوش داره شعرهای خوبی رو میخونه.