پیچیدگی های خاطره انگیز

ادم وقتی ناهار می خوره اینقدر سنگین و بی حس میشه که حال اهنگ گوش کردن هم نداره چه برسه

به اینکه سرکار باشی و بخوای کار هم کنی.

به یکی دو نفر بابت حواله ماشین زنگ زدم و با یکی دوتاشون توافق کردم حالا تو این هفته باید باهاشون

قرار بزارم و برم کارهای نقل و انتقالش رو انجام بدم.

تو این دو هفته روزای شنبه و چهارشنبه اش برام کلاس گذاشتن.یه جورایی حکم استراحت هم برام داره

چون هر دیر میرم و زودتر هم بر میگردم خونه. نمی دونم دوستای هم دوره ای هستن یا نه!

مامانم اینا امروز بهشت زهرا میرن و منم خونه در حال گوش کردن و استراحت.

تو خبرها می خوندم احتمال وقوع زلزله سنگین تو تهران خیلی زیاد هست و تو همون ساعات اولیه بین

10 تا 40 درصد مردم جان شون رو از دست میدن.

خدا نکنه زلزله بیاد وگرنه مملکت نابود میشه. بهش فکر کردین همچین اتفاقی بیفته و بقیه رو از دست

بدین و خودتون زنده بمونین زندگی رو چطوری میخواین ادامه بدین!!!

فکر کردنش هم وحشت به تن ادم میندازه...

واسه موهای سرم رفتم دکتر و ازم نمونه برداری کردن بردم ازمایشگاه. حالا تو این هفته باید نتیجه اش

رو ببرم پیش دکتر و ببینم چی میگه. چندتا خرده کاری هم دارم که باید انجام بدم.

مهم ترینش همین انتقال خودرو و لغو خرید پژو هستش. دست شون درد نکنه 1میلیون و 500 هزار تومن

پژو گرون شد. 

به ادمای اطرافم نگاه میکنم هر کی تو زندگیش یک مشکلی داره و مجبوره تحمل کنه. گاهی مواقع میشه

مشکلات به وجود میاد و گاهی هم خودمون باعثش میشیم.

اینکه میفهمی تو مسیر اصلاحش هستی حس خوبی داره ولی خدا نکنه مشکلی باشه که مجبور بشی

برخلاف میلت ادامه بدیش. یه جایی میشه واقعا کم میاری و خسته ات میکنه.

ولی وقتی می دونی با صبر اخرش مشکلت حل میشه و به اون چیزی که می خوای میرسی حس هات

عوض میشه.

دارم برای یه سری از مشکلات بزرگ زندگیم صبر می کنم. صبر شیرین!

نمی دونم کی ولی می دونم یه روزی بالاخره صبرم جواب میده.

این هفته رو شروع میکنم به امید برنامه ها و هدف هایی که تو سرم دارم و یکی یکی دارم بهشون

میرسم.

فعلا

کاش از اول می دونستم که تو صندوقچه ی قلبت

کلیدی داری برای درهای همیشه بسته

کاش از اول می دونستم که تو دست های نجیبت

مرهمی داری برای زخم  این همیشه خسته

تو به قصه ها شبیهی...