خط صاف

از بس که سرکار دستام رو کیبورد هست و میام خونه هم یا پای لب تاپم یا دست به گوشی انگشت هام دیگه

درد گرفته. کلا کارم شده همین. 

المپیک امـــــسال گند زدیم البته واقعیت اینه که بضاعت ورزش مون در همین حد هست و بیشتر از این نمیشه

کــاری کرد.

بچه خواهرم هم فردا باید انتخاب شهرش رو انجام بده. نمی دونم با رتبه هفت هزار ریاضی اطراف تهران میتونه

چه رشته ای قبول بشه. بچه داداشم سال پیش رتبه 42 اورد و دانشگاه تهران قبول شد.

ولی این یکی رتبه اش خیلی بالا نشد. حالا باید ببینم چی پیش میاد.

امروز فیلم بوی پیرهـــن یوسف رو بازم دیدم. واقعا فیلم زیبایی بود البته با موسیقی عالی مجید انتظامی که دل

رو به لرزه می اندازه.

چقدر از اون فضا همه دور شدن و دیگه هدف همه مون شده پول. 

سـرکار کلا به خاطر فضایی که از بالا به پایین ایجاد شده خیلی خوب نیس. البته من سرم انداختم پایین و مثل

بچه ادم میرم و میام ولی کلا اون فضای دوستانه بین همه همکارا نیس.

می خواستم واسه سنگ کلیه پیش متخصص برم ولی فعلا داروهام رو تا سری بعد که تموم بشه ادامه میدم و

بعدش میرم مجددا سونوگرافی تا ببینم رو به موت هستم یا نه.

درد هم یکی دوتا نیس. درد وحشتناک معده کم بود حالا باید مراقب کلیه هام هم باشم.

تو هفته ای رفتم واسه داداشم گوشی گرفتم و بهش دادم. کلا خیلی وقته دیگه علاالدین نمیرم. اکثرا عوضـی

هستن. بازار چارسو باز کمتر کلاه برداری میکنن.

تو هفته ای که برمیگشتم خونه پلیس جلوم رو گرفت. البته خداروشکر فقط بابت پلاک ایست دادن. اگر کفی بود

موتور رو میگرفتن و میبردن.

رییس هم لج کرده و مرخصی بهم نمیده. خلاصه اگه داستانی پیش بیاد باید کلی بهش رو بندازم.

هرزگاهی عکس هام رو نگاه میکنم. عکس هایی دوران درس و سفر و...

چقدر دلم واسه روزهای گذشته تنگ شده. چقدر پرنده تو خونه داشتم و باهاشون سروکله میزدم.

دلم واسه حیوون هام خیلی تنگ شده. یه زمانی مرغ عشق و فنچ و کاسکو و... داشتم الان فقط اهنگ مونده

چقدر همه چی زود دیر میشه چقدر همه چی سریع تموم میشه چقدر روزگار سریع میره رو به جلو

اصلا دوست ندارم به 30 سالگی برسم.بهترین اتفاقات زندگیم بین همین 20 تا 30 سالگیه.

افسوس که داره تموم میشه...

کجای این جنگل شب پنهون میشی خورشیدکم

پشت کدوم سد سکوت پر می کشی چکاوکم

چرا به من شک میکنی من که منم برای تو

لبریزم از عشق و سرشار از هوای تو