سوره هود آیات 46 الی 49

                                          به نام خداوند بخشنده و مهربان

46) خدا به نوح خطاب کرد که: فرزند تو هرگز با تو اهلیت ندارد زیرا او را عملی بسیار ناشایسته است

پس تو از من تقاضای امری که هیچ از حال آن اگاه نیستی مکن ( و شفاعت نااهلان را رها کن) من تو

را پند می دهم نصیحت بشنو و از مردم جاهل مباش.

47)نوح عرض کرد: بارالها من پناه می برم به تو که دیگر چیزی که نمی دانم تقاضا نکنم و اکنون اگر گناه

مرا نبخشی و ترحم نفرمایی من از زیانکارانم.

48) و به نوح خطاب شد: از کشتی فرود آی که سلام ما و برکات و رحمت ما بر تو و بر آن امم و قبایلی

که همیشه (در خداپرستی) با تو (و تابع امر تو) اند اختصاص یافته وامتهایی که(خودسر و ستمگرشوند)

ما پس از آنکه به آنها بهره ای از دنیا دهیم آنان را به عذاب سخت قیامت کیفر خواهیم کرد.

49) (این حکایت نوح) از اخبار غیب است مه پیش از آنکه ما به تو وحی کنیم تو و قومت هیچ از آن اگاه

نبودید پس (بعداز وحی حکایات نوح و حلم او بر آزار امت) تو در طاعت حق راه حلم و صبر پیش گیر که

عاقیت اهل تقوا نیکوی است.

                                        راست گفت خداوند بزرگ و بلند مرتبه